یک رستوران خوب چه ویژگی‌هایی دارد (1)
.jpg)
این روزها چیزی که در این شهر زیاد است، رستوران و کافه‌هایی است که یکی پس از دیگری افتتاح می‌شوند و گاهی کارشان خیلی زود به خاطر کیفیت و سلیقه و چیدمان خوبشان می‌گیرد و گاهی برعکس، تا مدت‌ها مشغول مگس پراندن می‌شوند و دست آخر هم شغلشان را مثلا به مانتو فروشی تغییر می‌دهند.
چیزی که برای من قدر مسلم است این است که کیفیت و البته سلیقه صاحب رستوران، به خاطر انبوه شبکه‌های اجتماعی و تبلیغات دهان به دهان، خیلی زودتر از آنچه فکرش را بکنید به گوش همه می‌رسد. برای همین است که رستورانی که بتواند کیفیت خودش را همیشگی خوب نگه دارد صف جلوی درش هم همیشگی باقی می‌ماند و البته بر عکس، رستورانی که فقط به فکر سر کیسه کردن جیب مشتری‌هاست، خیلی زود دستش رو می‌شود و مشتری‌ها با بی‌رحمی آبرویش را در شبکه‌های مجازی می‌برند!
حالا سوال اینجاست که از کجا بفهمیم یک رستوران خوب است؟ نشانه‌های یک رستوران خوب چیست و اصلا بر چه اساسی می‌شود اسم یک رستوران را "خوب" گذاشت؟!؟
.jpg)
1. سرویس بهداشتی
برای من یکی از اولین و مهم‌ترین نکات برای امتیازدهی به رستوران سرویس بهداشتی آن است. اصلا انقدر این نکته برایم پررنگ است که حتی قبل از سفارش دادن سری به سرویس بهداشتی رستوران می‌زنم و تمام زوایایش را بررسی می‌کنم. اگر آینه‌ها و کف به قدر کافی تمیز بود و از همه مهم‌تر شمع‌ها و خوشبوکننده‌ها به خوبی کارشان را انجام می‌دادند و فضا به اندازه لازم خوشبو بود که هیچ، در غیر اینصورت همانجا با یک عذرخواهی ساده رستوران را ترک می‌کنم. -باور کنید، بارها این کار را کرده‌ام و قبل از رفتن به صاحب رستوران دلیل رفتنم را هم گفته‌ام!- برای من مثل روز روشن است که امکان ندارد رستورانی تمیز و درست و حسابی باشد اما سرویس‌بهداشتی‌اش بوی گند بدهد! اصلا یکی از اصول اصلی یک رستوران خوب این است که بتوانم چشمکی از سر رضایت در آینه برق افتاده رستوران به خودم بزنم و خودم را برای یک شام عالی آماده کنم!
.jpg)
2. سرعت ظاهر شدن گارسون برای خوش‌آمدگویی به شما
هیچ چیز آزاردهنده‌تر از این نیست که وارد یک رستوران به ظاهر! فنسی بشوید و هیچ‌کس هیچ اهمیتی به شما ندهد. یا اینکه بر سر میز بنشینید و برای اینکه شخصی سر میزتان بیاید و منو را به شما نشان بدهد، شمع روی میزتان را روشن کند یا "ولکامینگ درینک" برایتان سرو کند، دقایق زیادی را صبر کنید و صبر کنید و صبر کنید. این نکته به خصوص زمانی خودش را بیشتر نشان می‌دهد که شب مهمی را پیش رو دارید و اصلا برای یک مناسبت ویژه به رستوران آمده‌اید. البته این قابل درک است که شاید شب تعطیل باشد و رستوران شلوغ، اما به هر حال مدیریت رستوران وظیفه دارد تعداد پرسنلش را بر اساس شلوغی میزهایش ترتیب بدهد و البته این نکته از آیتم‌هایی است که به سرعت من را در مورد رستوران مورد نظر ناامید می‌کند.
.jpg)
3. فضای شخصی میز شما
اگر همچنان که در حال خوردن شامتان هستید، می‌توانید میزان غذای باقیمانده بر سر میز کناری‌تان را ببینید و یا حتی جزئیات مکالمه‌شان را بشنوید، به این معنی است که رستوران خیلی خوبی را انتخاب نکرده‌اید. البته گفتن ندارد که منظورم یک غذاخوری بزرگ در مرکز شهر نیست که معمولا برای خوردن ناهار در ساعات کاری به آن سر می‌زنید. اما این که برای گذراندن یک شب خاص به یک رستوران نسبتا گران بروید و میزتان فاصله لازم را با میز کناری نداشته باشد، از نظر من یک ناامیدی بزرگ تلقی می‌شود و به این معنی است که برای صاحب رستوران کسب درآمد از هر وجب رستورانش از رضایت مشتریانش مهم‌تر است!
.jpg)
4. دانش و معلومات پرسنل
تصور کنید مهماندار برای گرفتن سفارش سر میز شما می‌آید و شما در مورد نحوه طبخ یا مواد تشکیل دهنده‌ی یک غذای خاص از او سوال می‌کنید. مطمئنم شما هم با اولین جمله‌ای که از او می‌شنوید می‌توانید قضاوت کنید که پرسنل این رستوران چقدر حرفه‌ای هستند. این که او به راحتی پاسخ شما را با جزئیات کامل می‌دهد و حتی آنقدر اعتماد به نفس دارد تا نظرش را به شما بگوید و از آن مهم‌تر این که مثلا "گریل" را "گرِیل" تلفظ نمی‌کند، این احساس را به شما می‌دهد که به رستوران خوبی آمده‌اید. به نظر من اینکه صاحب رستوران چه جور افرادی را، با چه سطح دانش و اطلاعات و البته شکل ظاهری برای کار در سالن و سرویس دادن به مشتریانش استخدام می‌کند، نسبت مستقیم با کیفیت رستوران دارد. در حقیقت وقتی مهماندار حتی یک بار اجازه خوردن مثلا فیله مینیون را نداشته است، چطور می‌تواند در مورد کیفیت آن نظر بدهد؟!؟
.jpg)
ادامه دارد...
رضا خواجوی
1394/5/2
movahed mardani
1394/4/30