پریماورا، طعمی چشم‌نواز
تهران رستوران خوب کم ندارد. حتی شاید خیلی از ما وقتی می‌خواهیم برای یک شب ویژه یا مناسبت خاص رستوران انتخاب کنیم، بین یک عالم انتخاب خوب گیج شویم. اما کدام رستوران را سراغ دارید، که قبل از اینکه واردش شوید، با آشپزخانه‌اش مواجه شوید که درست در بدو ورود، با دیواری شیشه‌ای و آشپزهایی که مشغول پختن وسوسه‌انگیزترین غذاها هستند در ویترین قرار گرفته باشد؟
.jpg)
"پریماورا" تنها یک رستوران نیست، یک گالری نقاشی است که با سلیقه و وسواس چیده شده و همه چیز در آن مانند اسمش بهاری و تازه است. پریماورا در یکی از فرعی‌های بلوار اندرزگو قرار گرفته، از در که وارد می‌شوید بعد از گذشتن از آشپزخانه شیشه‌ای و هال ورودی، از راهرویی رد می‌شوید که در آن تابلوهای زیبای نقاشی در فرورفتگی‌های مخملین جا خوش کرده‌اند. مدیریت رستوران با وجود آنکه فوق لیسانس صنایع دارد، اما عاشق هنر است و به نظرش رفتن به رستوران تنها به قصد خوردن یک شام لطفی ندارد. برای همین سعی کرده در رستورانش مردم را علاوه به غذای جسم، به غذای روح هم دعوت کند و برای این کار هنرمندان جوان را به نمایش آثارشان دعوت کرده است.
.jpg)
هنر در پریماورا حتی به صفحات منو هم رخنه کرده است. هر صفحه از منو با یک نقاشی معروف از نقاشان ایتالیایی مزین شده که کانسپت آن هنر و آشپزی است. تم غذاها در پریماورا ایتالیایی است و منو محدود و عاری از شلوغ‌کاری طراحی شده. انواع پیتزا، پاستا، پنینی و گریل با پیش‌غذاها و نوشیدنی‌های عجیب و غریب و جذاب در آن سرو می‌شود که هر کدام برای خود داستان مفصلی دارد. در پریماورا هر کدام از غذاها به تنهایی یک اثر هنری محسوب می‌شوند. فیله مینیون در پریماورا حقیقتا فیله مینیون است.
.jpg)
سرآشپز رستوران خوب می‌داند که کدام قسمت گوساله مخصوص شاتو بریان است و کدام قسمت را باید برای فیله مینیون جدا کند. می‌داند که وقتی مشتری استیک "مدیوم رِر" میخواهد، نباید به او استیک "ول دان" تحویل داد و از آن مهم‌تر برایش مهم است که با ترفندهای خاص خودش کمترین صدمه را در حین پخت و پز به ویتامین‌ها و کیفیت غذاها بزند و اصولا کیفیت را فدای طعم و مزه نمی‌کند. در پریماورا دورچین به اندازه خود غذا مهم است و به آن بها داده می‌شود. ریزوتو، مارچوبه و پوره سیب‌زمینی از همراهان همیشگی گریل‌ها در این رستوران هستند و همگی آنقدر لذیذند که شما با همان اشتهایی آنها را میل می‌کنید که مثلا لم چاپس را!
.jpg)
پیتزاها در این رستوران به سبک و سیاق مخصوص به خود و در یک فر عجیب و غریب ایتالیایی پخته می‌شوند که در دنیا کمتر از 1000 تا از آن موجود است و به خاطر سنگ خاص و سرعت بالایش یکجور پیتزای بیسکوییتی عالی به شما تحویل می‌دهد که در خود ایتالیا هم نظیرش را پیدا نمی‌کنید. پاستاها هم در اجاق ویژه و با ترکیبات جذاب و منحصر به فرد پخته می‌شوند و از معروف‌ترینشان می‌توان به چیکن بلو، عربیتا با فیله گوشت و سس تند و کربونارا و البته آلفردوی معروف اشاره کرد. پنینی‌های پریماورا هم که جای خود دارند، مفصل و تقریبا مناسب برای دو نفر. سرو شده در نان چاپاتا به همراه سیب زمینی و دورچین.
در منوی پریماورا یک بخش مهم به پیش غذا یا همان آنتی پستی اختصاص داده شده که محتویات آن را کمتر رستورانی دارد. مثلا چیکن کاب یک سالاد منحصر به فرد است که شامل آووکادو، کاهوی فرانسوی، سینه مرغ، بلوچیز و زیتون سبز وسیاه است. کالاماری فریتی، کالاماری‌های خوش‌رنگ و آب و تازه هستند که به صورت سوخاری و به همراه سالاد سبز و سس تارتار سرو می‌شوند و کاپوناتا که یکجور بادمجان سیسیلی است که با نان چاپاتا و کیپر به روی میز می‌آید.
.jpg)
نوشیدنی‌ها در پریماورا هم که داستان دیگری دارند. همگی عجیب و خوش‌طعم هستند و با یک رسپی منحصر به فرد آماده می‌شوند و با منو همخوانی خاصی دارند. مثلا واتر مِلمون، موهیتوی ویژه پریماورا که در آن برخلاف جاهای دیگر نعنا با حجم زیاد کوبیده شده و و با لیمو, عسل و سکنجبین ترکیب می‌شود و یک نوشیدنی بهشتی را به وجود می‌آورد و نوشیدنی رزماری بریز که از بین برنده سردردهای میگرنی و آرام بخش است.
حتما برای شما هم پیش آمده که در رستوران‌های خیلی شیک از میزان توجه زیاد پرسنل به خودتان کلافه شده باشید. اما در پریماورا از این اتفاق‌ها نمی‌افتد. پرسنل با حفظ تعادل رفتاری کاملا مودب هستند و کار خود را خوب بلدند. آنها دائم تحت آموزش امور مهمانداری و البته زبان انگلیسی هستند و برایشان مهم است که در رستورانشان به شما حسابی خوش بگذرد.
فضای پریماورا با آن مبلمان مشکی بزرگ، تابلوهای زیبای نقاشی و نورپردازی ملایم جان می‌دهد برای قرارهای دو نفره و جلسات کاری. در پریماورا آنقدر به فضای شخصی شما فکر شده که شما تنها یک یا دو میز در اطرافتان را خواهید دید و به خاطر دنجی و آرامش بی حد آن بدون شک یک شب فراموش نشدنی خواهید داشت.
