;
بستن جستجو

در میان 6000+ رستوان و کافه‌ و شیرینی‌فروشی و کلی خوراکی خوشمزه، بگرد!

فیدیلیو، یه جای مناسب بگو برای

بن اند جریز

 

بن اند جری
بستنی از آن دست معجزه‌هایی است که بشر خلق کرده و تعداد انگشت‌ شماری در جهان هستند که می‌توانند در برابر وسوسه‌اش مقاومت کنند! اگرچه طبق آمار بستنی وانیلی به عنوان محبوب‌ترین عطر و طعم در آمریکا شناخته شده، اما تعداد بی‌پایانی از طعم‌ها و تولیدکنندگان بستنی در این کشور وجود دارند که معروف‌ترین و مهم‌ترینشان "بن اند جری" است؛ نام تجاری که مترادف با طعم‌های منحصر به فرد این مخلوق بی‌نظیر است.

 

"بن کوهن" و "جری گرینفیلد" دو دوست قدیمی بودند که به فاصله چهار روز در 1951 در بروکلین نیویورک متولد شدند. بن و جری تقریبا از 4 سالگی به نزدیک‌ترین دوستان هم تبدیل شدند و بعد از سال‌ها این دوستی به "بن اند جری" تبدیل شد. بن در طول سال آخر دبیرستان، پشت یک کامیون بستنی می‌فروخت. بعد از اتمام مدرسه، بن سعی کرد بالاخره در یک رشته در کالج درس خود را تمام کند، اما در نهایت دست از تلاش برداشت و تحصیل را رها کرد. از آن طرف جری به شیوه‌ای معمول و سنتی پس از اتمام دبیرستان به کالج پزشکی رفت. او در تریای کالج اسکوپ‌زن بستنی بود. پس از اتمام تحصیل او برای کار به عنوان تکنسین لابراتوار به نیویورک بازگشت و به صورت شریکی با بن آپارتمانی را اجاره کردند، در حالیکه تلاش‌هایش برای گرفتن پذیرش از دانشکده پزشکی بی‌فایده بود.

 

 

پس از چند سال بن و جری دوباره در کارولینای شمال به هم پیوستند و این بار تصمیم گرفتند کسب و کار محبوبشان را راه بیندازند: بستنی!
"هر وقت غمگین بودید، ما در کنارتان خواهیم بود!"

 

در سال 1977 بن و جری پس از گذراندن دوره مکاتباتی ساخت بستنی از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا دکه کوچک بستنی فروشیشان را در پمپ بنزین متروکه‌ای در مرکز شهر برلینگتون افتتاح کردند. هزینه‌ی این دوره 5 دلار بود و سرمایه اولیه آنها برای افتتاح دکه، 12 هزار دلار بود که 4 هزار تای آن را قرض گرفته بودند.
بن و جری اولین سالگرد گشایش بستنی فروشیشان را با دادن بستنی‌های مجانی به مشتریانشان جشن گرفتند. این جشن بعد از 40 سال هنوز در همه جای دنیا و در سالگرد تولد بن اند جری با اسکوپ‌های بستنی‌ مجانی گرفته می‌شود.

 

در 1980 بن و جری یک آسیاب قدیمی در خیابان چاپلین جنوبی در برلینگتون اجاره کردند و بستنی‌های خود را در ظرف‌های نیم لیتری بسته‌بندی کرده و شروع به فروختن آن به سوپر مارکت‌ها کردند. کم کم کسب و کار آنها به طور قابل توجهی رونق پیدا کرد. در سال 1983 برای اولین بار بن و جری شعباتی را خارج از ورمانت و در ایالت مِین افتتاح و سپس قراردادی را با یک شرکت توزیع و پخش در بوستون امضا کردند. اولین طعم‌های منحصر به فرد بن اند جری، سوپر فاج و چری گارسیا بود که در همان سال‌ها در نیویورک از آنها پرده‌برداری شد و فروش آنها در سال 1987 به 32 میلیون دلار رسید. در 1988 "رولان ریگان" رئیس جمهور وقت، بن اند جری را به عنوان کسب و کار کوچک سال معرفی کرد و در پایان همان سال تعداد شعبات بن اند جری در سراسر آمریکا به 18 شعبه رسید.
دلیل اصلی محبوبیت بن اند جری چیزی نبود جز ترکیب منحصر به فرد طعم‌های بستنی با تکه‌های شکلات، کوکی، چوب شور، کارامل و خیلی چیزهای دیگر که همگی‌شان توسط بن اختراع و بدون هیچگونه تست مارکتینگ روانه بازار می‌شد و در کسری از ثانیه به فروش می‌رفت. از آنجا که بن تقریبا دچار فقدان حس بویایی بود، تمام حواس خود را معطوف حس چشایی و ترکیب بستنی‌ها با خوشمزه‌ترین چیزهای ممکن می‌کرد. چانکی مانکی، رِین‌فارست کرانچ و اکانامیک کرانچ باز محبوب‌ترین ترکیبات آن سال‌ها بود.
اما مسیر همیشه به لطافت و خوشمزگی بستنی پیش نمی‌رفت. بن اند جری در طول مسیر با رقیب اصلی خود یعنی هاگنداز مشکلات حقوقی متعددی پیدا کرد، چرا که هاگنداز ادعا کرد بن اند جری بیشتر از حقش در بازار بستنی توزیع می‌کند! بن و جری هم با در دست گرفتن پلاکاردی با این مضمون که "پسر خمیری از چی می‌ترسه؟!؟" شروع به مقابله با آنها کردند. چیزی نگذشت که مشتری‌های خشمگین شروع به زنگ زدن به کمپانی هاگنداز نموده و آنها را توبیخ کردند. هاگنداز به سرعت پا پس کشید! 


هرچه می‌گذشت نیاز به حضور یک بیزینس‌من بافراست برای مدیریت بهتر بن اند جری احساس می‌شد. برای همین بن و جری از میان مشتریانشان "رابرت هلند" را که مدیرعامل کهنه‌کار "مک کینزی" بود انتخاب کردند.


 


حضور هلند رشد بیشتری را برای آنها به ارمغان آورد. بن اند جری به یک آرم تجاری تبدیل شد که هر چه می‌گذشت بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شد. اگر چه محبوبیت بن اند جری مدیون طعم‌های کرانچی و فانکی بود اما آنها دریافتند که طعم وانیل هنوز و همیشه محبوب‌ترین طعم بستنی در آمریکاست و بنابراین خط تولید جدیدی از بستنی را با عنوان "ساده و بدون کرانچی" تولید کردند تا آن قسمت لطیف بازار را هم به تصرف خود در بیاورند.
در اواخر سال 1996 هلند استعفا داد و پری اداک به عنوان مدیر عامل جدید بن اند جری سود فروش جدید را 174 میلیون دلار اعلام کرد. بن اند جری برای ادامه کسب و کار خود به شیوه‌ای اجتماعی و آگاهانه شروع به فعالیت‌های زیست‌محیطی کردند که برخی از آنها به شرح زیر است:
•    افتتاح یک شعبه با استفاده از مواد بازیافتی
•    ایجاد یک "گروه سبز" در سال1989 با تمرکز برآموزشزیست‌محیطیدرسطح کمپانی
•    ایجاد سوخت اتوبوس‌های کمپانی با انرژی خورشیدی
•    استفادهازشیربدونهورموندرمحصولات
•    تعهد به اسراف کمتر در مصرف لبنیات و محصولات جامد، آب و انرژی در تاسیسات کمپانی

علاوه بر این بن و جری هزینه راه‌اندازی یک دانشکده تغییر آب و هوا را پرداخت و شش کارشناس جوان اروپایی در حوزه محیط زیست را به قطب شمال اعزام کرد تا عملیات جلوگیری از تغییر آب و هوای زمین را آغاز کنند. پیام این طرح را می‌توان این‌گونه خلاصه کرد: "موضوع تغییر آب و هوا را به گوش همه برسانید"

 

 

جالب است بدانید که بن اند جری در محوطه کارخانه‌اش گورستانی دارد که هر طعمی را که دوره تولیدش به پایان می‌رسد، با احترام تمامآنجا برای همیشه به خاک می‌سپارد!

 

با آنکه حدود 40 سال از افتتاح دکه بستنی فروشی دست‌ساز می‌گذرد و بن اند جری حالا دیگر یک امپراطوری در عرصه تولید بستنی در جهان است ولی هنوز به جادوی ارتباط با مردم اعتقاد دارد!


 

 

Farin Youn

1394/4/13

چقـــــدر خوب بود :)