غذاهای سنتی را در خانجون تجربه کنید
.jpg)
«خانجون» یک رستوران سنتی است. در یک فضای سنتی و با غذاهای سنتی. غذاهای سنتی گیلان و آذربایجان. اینجا پر است از المان های خانه های مادربزرگ ها. «قابلمه های مسی»، «چراغ گرد سوز»، «کشک ساب» و چیزهای ریز و درشت قدیمی دیگر. چیزهایی که همه شان از خانه زنی به اینجا آمده اند که همه صدایش می زدند «خانجون». این خانم مادربزرگ مهربانی بوده که 37 سال پیش از دنیا رفته و عمرش را داده به شما. اما هنوز آن قدر عزیز است که بانیان رستوران –خانم و آقای جوادپور- وسایل مورد استفاده مادربزرگ را از خانه اش در استان گیلان آورده اند به شمال تهران در نزدیکی میدان ونک و با یاد و نامش این رستوران را به راه انداخته اند.
اینجا چه جور جایی است؟
رستوران خانجون یک رستوران خانوادگی است. هم خانوادگی اداره می شود و هم خانواده ها بیشتر به اینجا می روند. این رستوران در سال 88 با همکاری خانواده آقا و خانم جواد پور شروع به کار کرد. آن موقع همه کارهای خانجون را اعضای خانواده این زوج انجام می دادند. زن و شوهر رستوران را می گرداندند. آشپزهای رستوران مادرهای این زن و شوهر بودند که یکی شان ترک تبریز است و یکی شان گیلکی. دو تا پدرها هم کارهای دیگر رستوران را انجام می دادند. اما رفته رفته با زیاد شدن حجم کار خانم ها خودشان را بازنشسته کردند و پای آشپزهای دیگری به میان آمد. سه زن که اصالتا تبریزی و گیلکی هستند و توسط مادران به رستوران معرفی شده اند تا مثل سابق غذاهای خانگی خوشمزه جلوی مشتری ها بگذارند.
فضای خانجون چه شکلی است؟
خانجون یک جای نقلی به اندازه یک مغازه متوسط است که ظرفیت 30 نفر را دارد و وجودش در جای مدرنی مثل پاساژ آفتاب که دور و اطرافش همه فست فود و رستوران های بین المللی موج می زند، تقریبا غیر قابل پیش بینی است. تصورش را بکنید ... وارد یک پاساژ شیک و خلوت شده اید. از کنار شیشه های قدی بلند گذشته اید و به یک مغازه رسیده اید که در دیوار جلوی ورودی اش یک دوچرخه قدیمی از دیوار آویزان شده. به سقفش یک ترازوی کهنه پیچ و مهر شده، دیوارش کاه گلی است، سقفش مثل سقف خانه های مادربزرگ های روستایی با چوب و حصیر تزئین شده، چند تا طاقچه چوبی قشنگ دارد و روی این طاقچه ها تا دلتان بخواهد خرد و ریزهای خانجون خود نمایی می کند. ته رستوران هم یک در چوبی، از آن هایی که کلون دارند گذاشته اند با دو تا پنجره با شیشه های رنگی که ادم را می برد به 50 سال قبل. حالا بامزگی اش اینست که این در پلاک دارد و پلاکش 7 است و عدد هفت برای اینست که آقای جوادپور این عدد را عدد شانسش می داند و می گوید تاریخ ازدواجش هم 7/7/79 بوده.
در خانجون از شما چطور پذیرایی می شود؟
در خانجون اولين چيزي كه مهمان ها با آن رو به رو ميشوند، نان تازه و پنير و سبزي است. غذاهای خانجون در سینی های بزرگ مسی سر میز آورده می شود. درست مثل قدیم ها که در خانه همه مادربزرگ ها سینی های مسی وجود داشت و ماست و نان و ... برای چیده شدن سر سفره با این سینی ها به میان می آمدند. بعد از صرف پیش غذا، نوبت غذاهای اصلی است. غذاهای گیلکی مثل پلو کباب ترش، پلو جوجه ترش، ترشی تره، باقلا قاتق و میرزا قاسمی با برنج و ماهی شور، ماهی سفید و ... که همه در فصل خودشان و به صورت تازه از شمال کشور به خانجون می آیند. سبزیها همه کوهی هستند، برنج ایرانی است، کره محلی برای تبریز است و ماهی ها همه تازه و مرغوب هستند. غذاهای تبریزی هم مثل کوفته تبریزی، آش دوغ، دلمه برگ مو و ... که هر کدام طرفداران خودش را دارد. سوپ مخصوص و غذاهای سنتی مثل کباب، آبگوشت و ... هم در منوی خانجون هست. فقط تفاوت این غذاها با غذاهای هر جای دیگری در خانگی بودنشان است. در کتار همه اینها نوشیدنی های خانجون هم بسیار لذیذند. اینجا چای آلبالوی خوشمزه ای دارد که آلبالویش به فصلش از دل روستاهای گیلان به خانجون می آید.
پر طرفدارترین غذای خانجون کدام است؟
مهمانان خانجون بیشتر به غذاهای شمالی آن رغبت نشان داده اند. میرزا قاسمی، کباب ترش و کته کباب خانجون بیشتر از باقی غذاها طرفدار دارند. اما مثلا مشتری هایی هم هستند که از راه های دور دلمه برگ مو سفارش می دهند تا از خانجون برایشان برده شود. مدیران رستوران خانجون می گویند کسانی که غذاهای تبریزی را بشناسند می دانند که کوفته تبریزی خانجون حرف ندارد اما بعضی ها هم هستند که مثلا می گویند چرا کوفته بیشتر لپه دارد تا گوشت و برنج. در حالی که اصل کوفته تبریزی دقیقا همین است. لپه اش زیاد است و ... بر خلاف کوفته های تهران که مثلا برنجش بیشتر است.
نکات دیگر
• مديران خانجون مي گويند خيلي از مهمان ها به خاطر فضاي سنتي رستوران دوست دارند در اينجا عكس يادگاري بگيرند، به خاطر همين آن ها يك دوربين به رستورانشان آورده اند و از مهمان ها رايگان عكس مي گيرند و همانجا هم عکس را چاپ می کنند و به مهمان ها می دهند. البته به خود مهمان ها هم اجازه عکاسی داده می شود. پس حواستان باشد كه دست خالي بيرون نياييد.
• تنها قسمت مدرن رستوران اينترنت وايرلس است كه نمیگذارد موقع صرف غذا هم از دنيا بي خبر باشيد.
• خانجون به خاطر فضای کوچکش، در روزهای شلوغ برای مهمان ها محدودیت زمانی گذاشته. هر میز برای صرف غذا فقظ 45 دقیقه زمان دارد
• اینجا هم مثل همه رستوران های دیگر دلیوری هم دارد. در محدوده رایگان و در جاهای دیگر با گرفتن هزینه آژانس.
برای مشاهده مشخصات این رستوران کلیک کنید
