;
بستن جستجو

در میان 6000+ رستوان و کافه‌ و شیرینی‌فروشی و کلی خوراکی خوشمزه، بگرد!

فیدیلیو، یه جای مناسب بگو برای
رستوران
کافه
شیرینی‌فروشی
صبحانه
افزودن فیلتر

اقبالیان از افتتاح یک رستوران ایتالیایی متفاوت می گوید


مرتضی اقبالیان 28 سال سن دارد و چندین سال پیش برای تحصیل در دانشگاه در رشته کامپیوتر راهی سوئد می شود. ظاهراً بیش از آنکه به کامپیوتر علاقه داشته باشد عاشق آشپزی بوده. مثل خیلی از دانشجوهای خارج از کشور در زمانها بیکاری در یک رستوران شروع به کار میکند تا تصمیم می گیرد این کار را حرفه ای تر دنبال کند.


"کلاس های من عمدتاً صبحها بود و بعد از ظهرها چند ساعتی بیکار بودم. یک روز متوجه شدم در یک کالج آموزش آشپزی در نزدیکی دانشگاهی که می رفتم دوره های یک ساله آشپزی برگزار می شود. از آنجائیکه هم علاقه داشتم و هم مشغول کار در رستوران بودم. کورس ایتالیایی را ثبت نام کردم و مشغول به تحصیل شدم"
آقای اقبالیان در مورد این دوره  می گوید "دوره یک ساله بود در کالج Haninge komvox که فقط 6 ماه آن آموزش تهیه غذای ایتالیایی بود و 6 ماه دوره بهداشت و سرویس بود که حتی از دوره آشپزی مفصل تر و سخت تر بود. آنجا به بهداشت و سرویس خیلی اهمیت می دهند."
مرتضی اقبالیان در رستوران های بزرگی کار کرده، یکی از شعبه های رستورانهای زنجیره ای و معروف ایتالیایی به اسم Vapiano  و رستوران Dlikates، Snabb، 020 و آنقدر علاقه داشت که همه جا زیر و بم کار را در آورده است.

 


آقای اقبالیان ظاهراً شما را باید جزء آشپزهای ایتالیایی با دانش در ایران حساب کنیم. کمی از کوئیزین ایتالیایی برای ما بگویید؟
"ببینید واقعبینانه که نگاه کنیم رستوران ایتالیایی جزء رستوران های لوکس و درجه یک دنیا نیست. در حالت معمول و بر خلاف آنچه در ایران به مردم القاء می شود یک رستوران ایتالیایی کمی بالاتر از فست فوها طبقه بندی می شود و اصلاً به آلاکاردهای فرانسوی نمی رسد و البته پرطرفدارین سبک غذا در تمام دنیاست. در منطقه اسکاندیناوی شما هیچ رستورانی به اندازه ایتالیایی نمی بینید"


از مرتضی اقبالیان در مورد  غذاهای ایتالیایی پرسیدم و اینکه آیا رستوران ایتالیایی فقط پاستا و پیتزا دارد؟
" به هیچ عنوان در آشپزخانه ایتالیایی حداقل 10-20 نوع غذای دیگر تهیه می شود که در ایران شناخته شده نیست. من فکر میکنم احتمالاً دلیل آن عدم تناسب  آن غذاها با ذائقه مردم سایر کشورهاست. مثلاً غذایی دارند به نام فیل کاند یا کوب " بشقاب پرنده یعقوب" غذایی تقریباً شبیه خورشت که در آن موز و آناناس است. من که بعید می دانم در ایران کسی آن را حاضر باشد تست کند. البته گفته می شود تنها پاستا و پیتزا اصالتاً ایتالیایی هستند و سایر غذاهای ایتالیایی ریشه ای در خارج از ایتالیا دارند بعضی از شرق اروپا، مجارستان، ترکیه و کشورهای دیگر. اما همین پاستا و پیتزا هم خیلی مفصل تر از این است که در ایران سرو می شود. نبود تنوع دسرها، پنیرها و ادویه ها در ایران برای من عجیب است. واقعاً باورم نمیشود در ایران پیتزا سالاد وجود ندارد"


وقتی مرتضی اقبالیان در مورد آشپز خانه و تهیه غذا صحبت می کند چنان با علاقه و هیجان حرف می زند که نه تنها دلتان ضعف می رود بلکه به شدت شما را تحریک می کند که خودتان یک رستوران ایتالیایی باز کنید. اقبالیان طوری از لوازم آشپزخانه خود و عشق و علاقه در تهیه آنها حرف می زند که انگار دارد در مورد بچه هایش صحبت می کند.
مرتضی در صحبتهای خود اشاره زیادی به اهمیت مزه ها می کند و دائم اسامی ادویه ها، سس ها و پنیر های مختلف را به زبان می آورد و تعجب می کند که در بازار ایران خبری از ادویه ها نیست. "کلی از اینها را با خودم آورده ام اما با این وضعی که اینجا می بینم باید 2 ماه یکبار برای خرید بعضی ادویه ها به سوئد یا ایتالیا بروم. من بدون آنها حاضر نیستم غذا دست مشتری بدهم"
مرتضی اقبالیان با گذراندن دوره های تخصصی و چندین سال سابقه کار در بهترین رستورانهای ایتالیایی اکنون تصمیم به افتتاح رستوران در ایران گرفته است.
از او پرسیدم چرا تصمیم گرفتید در ایران رستوران راه اندازی کنید. " در سوئد راه اندازی رستوران کار بسیار پرهزینه ای است  در عین حال که اساساً  زندگی در ایران بیشتردوست دارم. آنجا دست تنها بودم اما اینجا  دوست خوبم شاهین انگیزه جدی من برای تاسیس رستوران بود"
شاهین عباس نژاد دوست و شریک آقای اقبالیان است. ظاهراً مرتضی مرد غذا و آشپزخانه است و شاهین مغز اقتصادی رستوران.
هر روز یک رستوران ایتالیایی جدید در تهران افتتاح می شود دیگر یک اتفاق عادی و روزمره برای مردم شده که از جایی که دیروز رد می شدند امروز یک رستوران ایتالیایی ببینند. پس باید کار جدیدی  انجام داد تا مشتری به شما اهمیت بدهد. از اقبالیان پرسیدیم چه ویژگی منحصر به فردی برای رستوران خود می بینید که که فکر می کنید رستوران موفقی خواهید داشت؟
"اول که برنامه ریزی می کردم فکرمی کردم ویژگی ما فضا و سرویس متفاوت خواهد بود اما بعد از بررسی منو و غذای رستورانهای ایتالیایی دیگر الان مطمئنم کیفیت و روش تهیه غذا (Recipe) مهمترین برتری ما خواهد بود."


مرتضی اقبالیان و دوست او شاهین عباس نژاد در حال افتتاح یک رستوران ایتالیایی هستند. رستوران صاحارا(Sahara)  هفته آینده افتتاح خواهد شد. باید بنشنیم و ببینیم صحبتهای اقبالیان به حقیقت می پیوندد و پدیده ای جدید در تهران ظهور می کند یا Sahara هم به جمع سایر رستوران های ایتالیایی معمولی شهر می پیوندد.



Ali Ghanem

1390/7/26

سلام، من یکی از برنده های تبلیغات این رستوران تو فیس بوک بودم و همین الان از این رستوران برمیگردم و ضمن تشکر از پذیرایی، می خوهام از این رستوران انتقاد کنم: اول که وارد شدیم با خوش آمدگویی و برخورد خوب پرسنل رویرو شدیم، فضای طبقه اول که فقط 2 میز بود و ما رو به طبقه بالا راهنمایی کردند. دکوراسیون و نمای داخلی خیلی حرفه ای و شیک بود، یک موتورسیکلت شامل دکور بود که حتما نظرتان را جلب خواهد کرد. طبقه بالا به مراتب بزرگتر بود، سر میز نشستیم، یکی دیگر از جزئیات زیبا، الگو (Pattern) پیش دستی ها بود. منو ارائه شد، نکته منفی: منوی مقوایی و خیلی ساده با فونت بسیار کوچک. مناسبت رفتن ما به این رستوران هم برنده شدن یک شام 2 نفره بود، 1 دقیقه بعد از اینکه منو ها در اختیار ما گذاشته شدند، گارسون به ما می گوید: امشب "اسپشیال میت (Steak)" و ساندویچ و سالاد سرو نمی کنیم (قضاوت با شما: تصادفا امشب سرو نمی شود؟!). ما سفارش خودمون رو به گارسون اعلام می کنیم: 1 پیش غزا نان سیر با پنیر و برای Entré یک پیتزا Ciao Ciao (شامل: فیله گوشت گوساله، قارچ، پیاز) و یک پاستا Rigatoni (شامل: پاستا، قارچ، فیله گوشت گوساله و سس Alfredo یا همان سس خامه). اعتراف می کنم سلیقه در انتخاب وسایل و ظروف شیک بود (5/5)، پیش غزا نان سیر بر روی یک Platter صاف و سرامیکی بزرگ و شیک سرو می شد، Side Dish این نان سیر نکته ای بود که از زمان سفارش آن در موردش کنجکاو بودم: "ماست مخصوص" تلقی می شد... چیزی که من دیدم و چشیدم ماست و خیاری ساده و بی آلایش بود، نان سیر قیافه و شکل شمایل هوس برانگیزی داشت، ولی دارای طعم آنچنان دل-انگیزی نبود (مزه نان سیر: 1.5/5، آرایش سروینگ نان سیر: 5/5، Side Dish "ماست مخصوص": 0/5) و در کنار این اپتایزر (Appetizer) ظرف های سس کریستالی بسیار شیکی حاوی سس سیر و کچاپ بود، مزه کچاپ کمی با ایده آل فرق داشت (4.5/5) ولی سس سیر با Base سس سفید/مایونز کاملا معمولی بود و اصلا خاص نبود (2.5/5)، مدت زمان انتظار و آماده سازی خوب بود، طولانی و طاقت فرسا نبود، و هم اکنون غزاها سرو می شوند: اولین نکته ای که چشم مرا می گیرد وجود مقادیر بسیار زیاد سیر بر روی قطعات فیله بود، صحنه ای که در رستوران باگت با آن مواجه می شوید! بر روی پیتزا "سیر" و استیک رستوران باگت( &-: )، و به نظر نکته ای است من بسیار بسیار منفی!! می دانیم که مرحله بعد این است که این جانب با کارد خود دست به کار شوم و در این سدد باشم که پیتزا را از آن همه سیر نجات بدم! نکته ی بعدی: پاستای سرو شده اسما Rigatoni بود، ولی Fettuccine/فتوچینی سرو شد. قیافه پیتزای بنده و پاستای همراهم: (3/5)، حالا نوبت به مزه می رسد: همراهم خواست از پیتزای من تست کند، در نگاه اولی که به پیتزا کرده بودم، مقادیری قابل توجه پیاز دیدم، لقمه اول: اهم... مزه (1/5)!! مقادیر پیاز بسیار بالاست، خیلی!! حالت ایده آل، در حد 5-10 گرم پیاز Caramelized یا کاراملی شده بر روی پیتزا می باشد (معنای ساده ی کاراملی شده یعنی با حرارت کم در روغن، تردی و تندی خود را از دست بدهد و نرم تر شود و حالت کاراملی به خود بگیرد)، ولی پیتزای طفلکی با Slice های ترد پیاز، سنگفرش!! شده بود که بخشی از طعم پیتزا را نا خوش آیند کرده بود. پنیر پیتزا خوب بود (4/5 با ارفاق)، ولی یک نکته منفی دیگر: فیله گوساله وضعیت خوبی ندااشت، شباهت زیادی به فیله های مورد مصرف ساندویچی های زاپاتا داشت (البته شعبه های مناطق میدان راه آهن به پایین). حالا نوبت پاستا است: پاستا، مخصوصا با سس آلفردو، ویژگی ای دارد و آن این است که آن چنان با جوانه های چشایی شما آمیخته می شود و بازی می کند (البته در صورتیکه درست آماده شود)، آنچنان رضایتی به فرد می دهد که گویی فرد نوانایی متوقف شدن از خوردن را ندارد و در خلسه ی مطلق فرو می رود: حضور مزه و بافت اصلی خامه، در کنار مقدار مشخص سیر، کمی کره و نمک، بسیار بی آلایش ولی...! متاسفانه در این پاستا، تعامل کارآمد بین پاستا و سس وجود نداشت (یعنی در نشستن و ترکیب شدن سس با پاستا، ایرادی مشاهده می شد) در اینجا نام رستوران میخکوب که چندین سال پیش در خیابان شریعتی مقرر بود را می برم تا منظورم از "Incorporation/تعامل" سس و پاستا برای کسانی که پاستای آن رستوران را خورده بودند تجلی شود. فیله پاستا هم همان ویژگی های نام برده را داشت. مجددا عرض می کنم این موارد فقط نظر بنده بودند، امیدوارم مسئولین محترم نقد بنده رو سازنده بدونن و عیب ها را برطرف کنند، نیازی نیست که بگم خصومتی در کار نیست، فقط در سدد اطلاع رسانی عادلانه بودم. و در آخر اینکه در حال حاضر، هر رستوران ایتالیایی که می روم، کیفیت و مزه رو با رستوران های ناپولی (شعبه پاسداران، روحش شاد) و رستوران Giovanni/ژوانی مقایسه می کنم. ممنون، ع.غ

1390/7/16

آدرس این رستوران کجاست؟باز شده؟

سیمـا De

1390/7/25

از آقای اقبالیان و همکارانشون تشکر میکنم. من امشب اونجا بودم و از محیط اونجا و غذا واقعا لذت بردم. پاستا و پیتزا طعم فوق العاده ای داشت. برخورد آقای اقبالیان و گارسونها فوق العاده مودبانه و محترمانه بود. ازشون تشکر میکنم و براشون آرزوی موفقیت :)

Shadi M

1390/7/19

Pizza va Pasta hatoon kheili khosh mazze boodan. Dastetoon dard nakon. Ba arezooye movafaghiate rooz afzoon

Shadi M

1390/7/16

Hala chera esme arabi baraye resturane italian akhe??

Sama Bathayi

1390/7/18

Khaheshan esme arabi nazarin.1

mahmonir atoofi

1390/7/16

kojaaaaaaaaaaaaaas?

argam abedi

1390/7/22

فضای رستوران صاحارا خیلی جذاب بود. پرسنل خیلی مودب بودند.من پاستا را تست کردم و به نظر من عالی بود.قیمت ها هم مناسب بود.و در جواب دوستان درباره نام رستوران باید بگم که صاحارا در زبان ایتالیایی هم مانند خیلی از زبان ها یعنی صحرا.

mahmoud farokhfar

1390/7/16

ّبرای آقای مرتضی اقبالیان و همکارشان آرزوی موفقیت دارم.

بهرام علی اف

1390/7/18

آدرس و منو و قیمت و... بذارین توی سایت ببینیم به نظرم کار خوبی کردین یه رستوران ایتالیایی دیگه با دید فنی جدید تاسیس کردین

سایر مطالب

آرشیو در شهر
فیدیلیو | راهنمای رستوران © ۱۳۸۷، ۱۴۰۳ کلیه حقوق سایت محفوظ و استفاده از مطالب بدون ذکر منبع مجاز نمی باشد نسخه 3.16.4.3 ساخته شده در